майсторил е

Речник на българския език

1. майсторил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

майсторил е е производна форма на майсторя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. майсторил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

майсторил е е производна форма на майсторя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).