майстори

Речник на българския език

1. майстори — мн. ч.

майстори е производна форма на майстор (мн. ч.).

2. майстори — бройна форма

майстори е производна форма на майстор (бройна форма).

3. майстори — сег. вр., 3 л., ед. ч.

майстори е производна форма на майсторя (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

4. майстори — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

майстори е производна форма на майсторя (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

5. майстори — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

майстори е производна форма на майсторя (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).

6. майстори — повелително наклонение, ед. ч.

майстори е производна форма на майсторя (повелително наклонение, ед. ч.).