лутахте

Речник на българския език

1. лутахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

лутахте е производна форма на лутам се (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. лутахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

лутахте е производна форма на лутам се (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).