лупаха

Речник на българския език

1. лупаха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

лупаха е производна форма на лупам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. лупаха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

лупаха е производна форма на лупам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).