луднете

Речник на българския език

1. луднете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

луднете е производна форма на лудна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. луднете — повелително наклонение, мн. ч.

луднете е производна форма на лудна (повелително наклонение, мн. ч.).