лицемерничела

Речник на българския език

1. лицемерничела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

лицемерничела е производна форма на лицемернича (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. лицемерничела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

лицемерничела е производна форма на лицемернича (мин. деят. несв. прич. ж. р.).