легирал

Речник на българския език

1. легирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

легирал е производна форма на легирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. легирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

легирал е производна форма на легирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. легирал — мин. деят. св. прич. м. р.

легирал е производна форма на легирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. легирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

легирал е производна форма на легирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).