кяруваха

Речник на българския език

1. кяруваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

кяруваха е производна форма на кярувам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. кяруваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

кяруваха е производна форма на кярувам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).