кълнете

Речник на българския език

1. кълнете — повелително наклонение, мн. ч.

кълнете е производна форма на кълня (повелително наклонение, мн. ч.).

2. кълнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

кълнете е производна форма на кълна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

3. кълнете — повелително наклонение, мн. ч.

кълнете е производна форма на кълна (повелително наклонение, мн. ч.).