куснете

Речник на българския език

1. куснете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

куснете е производна форма на кусна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. куснете — повелително наклонение, мн. ч.

куснете е производна форма на кусна (повелително наклонение, мн. ч.).