кулминирали

Речник на българския език

1. кулминирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

кулминирали е производна форма на кулминирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. кулминирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

кулминирали е производна форма на кулминирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. кулминирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

кулминирали е производна форма на кулминирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. кулминирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

кулминирали е производна форма на кулминирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).