кукуригахте

Речник на българския език

1. кукуригахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

кукуригахте е производна форма на кукуригам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. кукуригахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

кукуригахте е производна форма на кукуригам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).