кукуригали

Речник на българския език

1. кукуригали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

кукуригали е производна форма на кукуригам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. кукуригали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

кукуригали е производна форма на кукуригам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. кукуригали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

кукуригали е производна форма на кукуригам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. кукуригали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

кукуригали е производна форма на кукуригам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).