кукуригал

Речник на българския език

1. кукуригал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кукуригал е производна форма на кукуригам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. кукуригал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кукуригал е производна форма на кукуригам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. кукуригал — мин. деят. св. прич. м. р.

кукуригал е производна форма на кукуригам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. кукуригал — мин. деят. несв. прич. м. р.

кукуригал е производна форма на кукуригам (мин. деят. несв. прич. м. р.).