крънкахте

Речник на българския език

1. крънкахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

крънкахте е производна форма на крънкам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. крънкахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

крънкахте е производна форма на крънкам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).