краднете

Речник на българския език

1. краднете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

краднете е производна форма на крадна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. краднете — повелително наклонение, мн. ч.

краднете е производна форма на крадна (повелително наклонение, мн. ч.).