корена

Речник на българския език

1. корена — ед. ч. непълен член

корена е производна форма на корен (ед. ч. непълен член).

2. корена — бройна форма

корена е производна форма на корен (бройна форма).

3. корена — мин. страд. прич. ж. р.

корена е производна форма на коря (мин. страд. прич. ж. р.).