корелирал

Речник на българския език

1. корелирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

корелирал е производна форма на корелирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. корелирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

корелирал е производна форма на корелирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. корелирал — мин. деят. св. прич. м. р.

корелирал е производна форма на корелирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. корелирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

корелирал е производна форма на корелирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).