копулирахте

Речник на българския език

1. копулирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

копулирахте е производна форма на копулирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. копулирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

копулирахте е производна форма на копулирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).