копулирахме

Речник на българския език

1. копулирахме — мин. св. вр., 1 л., мн. ч.

копулирахме е производна форма на копулирам (мин. св. вр., 1 л., мн. ч.).

2. копулирахме — мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.

копулирахме е производна форма на копулирам (мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.).