кооптирал

Речник на българския език

1. кооптирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кооптирал е производна форма на кооптирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. кооптирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кооптирал е производна форма на кооптирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. кооптирал — мин. деят. св. прич. м. р.

кооптирал е производна форма на кооптирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. кооптирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

кооптирал е производна форма на кооптирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).