кооперирал

Речник на българския език

1. кооперирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кооперирал е производна форма на кооперирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. кооперирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кооперирал е производна форма на кооперирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. кооперирал — мин. деят. св. прич. м. р.

кооперирал е производна форма на кооперирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. кооперирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

кооперирал е производна форма на кооперирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).