контрирали

Речник на българския език

1. контрирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

контрирали е производна форма на контрирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. контрирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

контрирали е производна форма на контрирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. контрирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

контрирали е производна форма на контрирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. контрирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

контрирали е производна форма на контрирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).