конституирало

Речник на българския език

1. конституирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

конституирало е производна форма на конституирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. конституирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

конституирало е производна форма на конституирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. конституирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

конституирало е производна форма на конституирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. конституирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

конституирало е производна форма на конституирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).