конвоирал си

Речник на българския език

1. конвоирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

конвоирал си е производна форма на конвоирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. конвоирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

конвоирал си е производна форма на конвоирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. конвоирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

конвоирал си е производна форма на конвоирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).