комферирал

Речник на българския език

1. комферирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комферирал е производна форма на комферирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. комферирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комферирал е производна форма на комферирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. комферирал — мин. деят. св. прич. м. р.

комферирал е производна форма на комферирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. комферирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

комферирал е производна форма на комферирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).