комутирал

Речник на българския език

1. комутирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комутирал е производна форма на комутирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. комутирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комутирал е производна форма на комутирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. комутирал — мин. деят. св. прич. м. р.

комутирал е производна форма на комутирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. комутирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

комутирал е производна форма на комутирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).