компонирало

Речник на българския език

1. компонирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

компонирало е производна форма на компонирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. компонирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

компонирало е производна форма на компонирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. компонирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

компонирало е производна форма на компонирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. компонирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

компонирало е производна форма на компонирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).