комплотирал си

Речник на българския език

1. комплотирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

комплотирал си е производна форма на комплотирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. комплотирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

комплотирал си е производна форма на комплотирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. комплотирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

комплотирал си е производна форма на комплотирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).