комплотирал е

Речник на българския език

1. комплотирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комплотирал е е производна форма на комплотирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. комплотирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комплотирал е е производна форма на комплотирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. комплотирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комплотирал е е производна форма на комплотирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).