комбинирал

Речник на българския език

1. комбинирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комбинирал е производна форма на комбинирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. комбинирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

комбинирал е производна форма на комбинирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. комбинирал — мин. деят. св. прич. м. р.

комбинирал е производна форма на комбинирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. комбинирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

комбинирал е производна форма на комбинирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).