колим

Речник на българския език

1. колим — сег. вр., 1 л., мн. ч.

колим е производна форма на коля (сег. вр., 1 л., мн. ч.).

2. колим — сег. вр., 1 л., мн. ч.

колим е производна форма на коля (сег. вр., 1 л., мн. ч.).