коленичило си

Речник на българския език

1. коленичило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

коленичило си е производна форма на коленича (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. коленичило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

коленичило си е производна форма на коленича (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).