коледувал

Речник на българския език

1. коледувал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коледувал е производна форма на коледувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. коледувал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коледувал е производна форма на коледувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. коледувал — мин. деят. св. прич. м. р.

коледувал е производна форма на коледувам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. коледувал — мин. деят. несв. прич. м. р.

коледувал е производна форма на коледувам (мин. деят. несв. прич. м. р.).