колабирали

Речник на българския език

1. колабирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

колабирали е производна форма на колабирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. колабирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

колабирали е производна форма на колабирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. колабирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

колабирали е производна форма на колабирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. колабирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

колабирали е производна форма на колабирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).