коафирал

Речник на българския език

1. коафирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коафирал е производна форма на коафирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. коафирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коафирал е производна форма на коафирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. коафирал — мин. деят. св. прич. м. р.

коафирал е производна форма на коафирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. коафирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

коафирал е производна форма на коафирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).