коагулирал е

Речник на българския език

1. коагулирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коагулирал е е производна форма на коагулирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. коагулирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коагулирал е е производна форма на коагулирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. коагулирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коагулирал е е производна форма на коагулирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).