клекнете

Речник на българския език

1. клекнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

клекнете е производна форма на клекна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. клекнете — повелително наклонение, мн. ч.

клекнете е производна форма на клекна (повелително наклонение, мн. ч.).