кефнете

Речник на българския език

1. кефнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

кефнете е производна форма на кефна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. кефнете — повелително наклонение, мн. ч.

кефнете е производна форма на кефна (повелително наклонение, мн. ч.).