инсуфлирахте

Речник на българския език

1. инсуфлирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

инсуфлирахте е производна форма на инсуфлирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. инсуфлирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

инсуфлирахте е производна форма на инсуфлирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).