инсуфлирахме

Речник на българския език

1. инсуфлирахме — мин. св. вр., 1 л., мн. ч.

инсуфлирахме е производна форма на инсуфлирам (мин. св. вр., 1 л., мн. ч.).

2. инсуфлирахме — мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.

инсуфлирахме е производна форма на инсуфлирам (мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.).