инструментирахме

Речник на българския език

1. инструментирахме — мин. св. вр., 1 л., мн. ч.

инструментирахме е производна форма на инструментирам (мин. св. вр., 1 л., мн. ч.).

2. инструментирахме — мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.

инструментирахме е производна форма на инструментирам (мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.).