инкорпорирал

Речник на българския език

1. инкорпорирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

инкорпорирал е производна форма на инкорпорирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. инкорпорирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

инкорпорирал е производна форма на инкорпорирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. инкорпорирал — мин. деят. св. прич. м. р.

инкорпорирал е производна форма на инкорпорирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. инкорпорирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

инкорпорирал е производна форма на инкорпорирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).