индуцирал

Речник на българския език

1. индуцирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

индуцирал е производна форма на индуцирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. индуцирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

индуцирал е производна форма на индуцирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. индуцирал — мин. деят. св. прич. м. р.

индуцирал е производна форма на индуцирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. индуцирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

индуцирал е производна форма на индуцирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).