имплементирало

Речник на българския език

1. имплементирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

имплементирало е производна форма на имплементирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. имплементирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

имплементирало е производна форма на имплементирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. имплементирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

имплементирало е производна форма на имплементирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. имплементирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

имплементирало е производна форма на имплементирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).