изчишкал

Речник на българския език

1. изчишкал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

изчишкал е производна форма на изчишкам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. изчишкал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

изчишкал е производна форма на изчишкам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. изчишкал — мин. деят. св. прич. м. р.

изчишкал е производна форма на изчишкам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. изчишкал — мин. деят. несв. прич. м. р.

изчишкал е производна форма на изчишкам (мин. деят. несв. прич. м. р.).