изпотрошало

Речник на българския език

1. изпотрошало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

изпотрошало е производна форма на изпотроша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. изпотрошало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

изпотрошало е производна форма на изпотроша (мин. деят. несв. прич. ср. р.).