изпотрошавал си

Речник на българския език

1. изпотрошавал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

изпотрошавал си е производна форма на изпотрошавам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. изпотрошавал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

изпотрошавал си е производна форма на изпотрошавам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. изпотрошавал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

изпотрошавал си е производна форма на изпотрошавам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).