изпоблъскал

Речник на българския език

1. изпоблъскал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

изпоблъскал е производна форма на изпоблъскам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. изпоблъскал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

изпоблъскал е производна форма на изпоблъскам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. изпоблъскал — мин. деят. св. прич. м. р.

изпоблъскал е производна форма на изпоблъскам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. изпоблъскал — мин. деят. несв. прич. м. р.

изпоблъскал е производна форма на изпоблъскам (мин. деят. несв. прич. м. р.).