измъчило си

Речник на българския език

1. измъчило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

измъчило си е производна форма на измъча (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. измъчило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

измъчило си е производна форма на измъча (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).